چکیده
در شرایط کنونی در اکثر نقاط کشور عمل تسطیح بیشتر با تکیه بر مهارت راننده انجام میگیرد و در نتیجه تسطیح دقیقی بدست نمیآید. بنابراین، استفاده از تکنولوژی مناسب جهت تسطیح بهتر زمین ضروری به نظر میرسد. در این پژوهش اثر دو نوع تسطیح کنندهی زمین شامل تسطیح کنندهی لیزری و تسطیح کنندهی مرسوم بر شاخص تسطیح زمین، ضریب یکنواختی زمین، حجم آب مصرفی، عملکرد دانه گندم و کارآیی مصرف آب مورد ارزیابی قرار گرفت.
1387 در مزرعه ای واقع در شمال شهرستان اهواز انجام گرفت. با توجه به ماهیت طرح - آزمایش در سال زراعی 88 نیاز به کرتهایی با سطح وسیع بود تا تاثیر تفاوت در میزان ناهمواریهای زمین بر روی فاکتورهای مورد اندازه گیری
مشخص شود. لذا، آزمایش در 14 کرت 1 هکتاری ( 7 تکرار برای هر تیمار) اجرا شد. با این حال، برای محاسبه حجم آب 20 متری تقسیم شد. نتایج نشان داد که بجز عملکرد دانه، سایر فاکتورهای اندازه گیری × آبیاری، هر کرت به قطعات 100 شده تحت تاثیر نوع تسطیح کننده قرار گرفتند. به طوری که تسطیح کنندهی لیزری در مقایسه با تسطیح کنندهی مرسوم باعث کاهش زمان آّبیاری به میزان 35 درصد شد. کاهش زمان آبیاری نشان دهندهی کاهش تلفات آبیاری میباشد.
شاخص تسطیح و ضریب یکنواختی زمین بدست آمده در تسطیح لیزری نسبت به تسطیح کنندهی مرسوم به ترتیب به عدد صفر و یک نزدیکتربود که نشان دهندهی برتری تسطیح کننده لیزری در تسطیح زمین در مقایسه با تسطیح کنندهای مرسوم است. در نهایت، با توجه به شاخص های فنی مورد ارزیابی، استفاده از تسطیح کنندهی لیزری جهت تسطیح زمین توصیه میشود.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.
دیدگاه ها [ ۰ ]هیچ دیدگاهی هنوز ثبت نشده است